σκοτεινάγρα

η, Ν

1. σκότος, σκοτάδι («από τσι γης το πρόσωπο η σκοτεινάγρα βγαίνει», Ερωτόκρ.)

2. σκοτεινός τόπος, μέρος που δεν φωτίζεται («στη σκοτεινάγρα κάθουντον», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκοτεινός + άγρα «κυνήγι» (πρβλ. πυρ-άγρα)].